Przejdź do głównej zawartości

"Przemiany ludzkiego ciała" __________ G. Francis __________

Wcześniej trudno mi było zrozumieć jak wiele procesów zachodzi w Naszych ciałach. Dopiero ta książka pozwoliła mi uzmysłowić sobie magię, jaka dzieje się w Naszych organizmach z każdym oddechem, ruchem, myślą. 
 


"Człowiekiem jestem i nic co ludzkie, nie jest mi obce"- takie właśnie są "Przemiany ludzkiego ciała". Brak tutaj tabu, autor porusza nawet trudne tematy takie jak aborcja, nowotwory, liczne wręcz nieprawdopodobne choroby i deformacje, z jakimi muszą mierzyć się ludzie.


Są jednak elementy "luźne", odrobina humoru i wiele ciekawostek o Naszych ciałach i psychice, o dawnych metodach leczenia, liczne nawiązania do literatury i masa inspirujących cytatów o ludzkości.

Przypadł mi do gustu styl pisania autora. Bałam się medycznego żargonu. Gavin Francis opisuje to jednak w sposób przystępny, przyswajalny dla każdego, podając różne przykłady z życia codziennego, stosując logiczne uproszenia, które zapadają w pamięć.

Czytałam z zaciekawieniem, z każdą stroną dowiadywałam się więcej o samej sobie, odkrywałam coraz więcej tajemnic ludzkiego ciała, poznawałam jego piękno, mnogość zachodzących w nim przemian.

Polecam każdemu. Dlaczego? Bo na pewno każdy z Was znajdzie tu wiele zaskakujących faktów, zobaczy z jakimi problemami muszą mierzyć się niektórzy ludzie i spojrzy inaczej na swoje ciało.

Komentarze

  1. Marta Raczyńska19 kwietnia 2019 01:49

    Gdybym nie była już po lekturze tej książki, przeczytałabym ją jeszcze raz. Fakt, że trzeba się skupić przy czytaniu, bo łatwo odpłynąć w nieznane i ciężko wrócić, ale mimo to bardzo zachęcający opis i książka inna niż wszystkie. No i.. witaj w blogosferze <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziennik Nudziary19 kwietnia 2019 03:20

      Zgadzam się- książka inna niż wszystkie, wyjątkowa i warto przeczytać. Dziękuję za ciepłe powitanie Kochana <3

      Usuń
  2. quackie24 kwietnia 2019 04:52

    Dzień dobry. Wspomniany (i chwalony) "styl pisania" po polsku jest jednak zasługą przede wszystkim tłumacza, któremu najwyraźniej udało się trafnie oddać styl autora, piszącego po angielsku. Dlatego warto wspomnieć również o tłumaczu, choćby tylko wymieniając jego nazwisko w kontekście tych esejów :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziennik Nudziary24 kwietnia 2019 07:54

      Dzień dobry, zgadzam się z tym i następnym razem docenię pracę tłumacza. Dziękuję za komentarz :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Żółwie aż do końca" John Green

Książki Johna Greena są dla mnie wyjątkowe. Od nich zaczęła się moja przygoda z czytaniem. Każda z Jego powieści oprócz ciekawej historii, charyzmatycznych bohaterów i humoru niesie ze sobą coś więcej. Uczy przyjaźni, miłości, tolerancji, a przez to w pewien sposób kształtuje młodych czytelników.                                          Minęło parę lat, ale moja sympatia do Johna Greena pozostała, więc chętnie sięgnęłam po "Żółwie aż do końca" Poruszony jest tu problem choroby psychicznej. Szesnastoletnia Aza cierpi bowiem na nerwicę natręctw. Historia opisana jest z jej perspektywy, więc czytelnik może być świadkiem walki, która toczy się w głowie bohaterki w każdej sekundzie. Przyznaję, że mam pewien problem lękowy, ale z drugiej strony, cóż jest nieracjonalnego w przejmowaniu się faktem, że jest się wielką kolonią baterii obleczoną w skórę? Nie znajdziemy tutaj wnikliwych i wyczerpujących opisów choroby, ale trzeba zaznaczyć, że książka skierowana jest głównie do mł
4 komentarze
Czytaj więcej

"Anonimowa dziewczyna" Sarah Pekkanen, Greer Hendricks [ZAPOWIEDŹ]

Najbardziej wyczekiwany thriller 2019 roku!                                                                  Gdy Jessica Farris zgłasza się do udziału w badaniu psychologicznym prowadzonym przez tajemniczą doktor Shields jest przekonana, że będzie musiała jedynie odpowiedzieć na kilka pytań, po czym odbierze wynagrodzenie i na tym skończy się jej rola. Jednak gdy pytania stają się coraz bardziej natarczywe i dogłębne, a sesje badawcze przeradzają się w zadania do wykonania, podczas których Jessica dostaje wytyczne, jak ma się ubrać i zachowywać, dziewczyna zaczyna mieć odczucie, że doktor Shields zna jej myśli... i wie, co Jess ma do ukrycia. W im większą Jess popada paranoję, tym bardziej jasne staje się dla niej, że nie wie już, co w jej życiu jest realne, a co stanowi jeden z eksperymentów manipulacyjnych doktor Shields. Uwikłana w sieci podstępnych oszustw i zazdrości, dziewczyna szybko się przekonuje, że niektóre obsesje bywają zabójcze...                                       
Prześlij komentarz
Czytaj więcej